Verbum

анлайнавы слоўнік

маладу́шша

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

маладу́шша, ‑а, н.

Адсутнасць мужнасці, цвёрдасці духа; маладушнасць. [Каменданта] не маглі абвінаваціць у баязлівасці ці маладушшы. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маладу́шша н. Kléinmut m -(e)s, Mútlosigkeit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

малоду́шие ср. маладу́шша, -шша ср., маладу́шнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

со́плі, ‑яў; адз. сопля, ‑і, ж.

Разм. Слізь, выдзяленні з носа; смаркачы.

•••

Соплі распусціць — праявіць маладушша; пачаць ныць, хныкаць.

Соплі ўцерці (груб.) — тое, што і уцерці нос (гл. уцерці).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mútlosigkeit

f - маладу́шша; марко́та, сум, туга́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Kléinmut

m -(e)s маладу́шша; нясме́ласць, баязлі́васць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)