Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
маладзёнобл.
1.прил., в знач. сказ. мо́лод;
2.сущ. юне́ц м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
маладзён, ‑а, м.
Абл.
1. Непаўналетні чалавек, хлапец. Быў я тады зусім зялёны, Худы і кволы маладзён.Кусянкоў.// Пра маладога чалавека наогул. І хоць не да твару чалавеку ў маім узросце хвалявацца перад маладзёнам, але я не стрымаўся і ўскіпеў.Васілёнак.[Мароз] і на хвіліну не хацеў уявіць сабе, што гэты маладзён — хто б ён, нарэшце, ні быў — адважыцца пярэчыць яму, сакратару райкома.Лобан.
2.узнач.вык. Малавопытны па маладосці чалавек. Трахім ані не верыў доктару — надта ж маладзён ён быў.Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
маладзёнразм jung; назм Júnge m -n, -n; Mílchbart m -(e)s, -bärte (малакасос, блазнюк)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Маладзён, маладзёнак ’малады, малы, малакасос’ (Нас.), ’падлетак, малы’ (Шат.), ’жаніх у час вяселля’ (Касп., Пан.), ’малады хлопец, мужчына’ (Нар. Гом.), ’нядаўна народжанае дзіця’ (КЭС, лаг.). Рус.молодёны ’малады з маладой’, молодён ’немаўля’, ’малады чалавек’, польск.młodzień ’юнак’. Да прасл.mold‑ěnъ < moldъ > малады́ (гл.). Сюды ж маладзёна, маладзёнка ’маладзіца’ ’маладая дзяўчына’ (ТС, Нар. Гом.), маладзёны ’маладыя ў час вяселля’ (паўн.-усх., КЭС).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
юне́цразг.маладзён, -на м.; юна́к, род. юнака́м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Jüngling
m -s, -e юна́к, маладзён
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Gélbschnabel
m -s, - разм. (жаўтаро́ты) маладзён
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
młodzik
м.
1. падлетак; маладзён, юнец;
2.спарт. юніёр
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Dáchs
m -es, -e заал. барсу́к
ein júnger ~ — разм.маладзён
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)