макарані́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
макарані́чны |
макарані́чная |
макарані́чнае |
макарані́чныя |
| Р. |
макарані́чнага |
макарані́чнай
макарані́чнае |
макарані́чнага |
макарані́чных |
| Д. |
макарані́чнаму |
макарані́чнай |
макарані́чнаму |
макарані́чным |
| В. |
макарані́чны (неадуш.)
макарані́чнага (адуш.) |
макарані́чную |
макарані́чнае |
макарані́чныя (неадуш.)
макарані́чных (адуш.) |
| Т. |
макарані́чным |
макарані́чнай
макарані́чнаю |
макарані́чным |
макарані́чнымі |
| М. |
макарані́чным |
макарані́чнай |
макарані́чным |
макарані́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
макарані́чны лит. макарони́ческий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
макарані́чны, ‑ая, ‑ае.
Кніжн. У склад якога ўваходзяць макаранізмы. Макаранічная мова.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
макарані́зм, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
Замежнае слова або выраз, які пранік у родную мову ў нязменным выглядзе.
|| прым. макарані́чны, -ая, -ае.
М. стыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
макарані́чны
(іт. maccheronico, ад maccheroni = макароны)
насычаны макаранізмамі;
м. стыль — літаратурны стыль, у якім змешваюцца словы і выразы розных моў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
макарони́ческий лит. макарані́чны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
macaronic
[,mækəˈrɑ:nɪk]
1.
adj.
1) макарані́чны
2) на ме́шанай мо́ве
2.
n.
макарані́чны твор (на лама́най лаці́не або́ з прыме́шкай іншамо́ўных сло́ваў)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)