мавр ист. маўр, род. ма́ўра м.;

◊

мавр сде́лал своё де́ло, мавр мо́жет уйти́ книжн. маўр зрабі́ў сваю́ спра́ву, маўр мо́жа ісці́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маўр м., ист. мавр;

◊ м. зрабі́ў сваю́ спра́ву, м. мо́жа ісці́ — мавр сде́лал своё де́ло, мавр мо́жет уйти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́врский ист. ма́ўрскі; см. мавр.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маврита́нка

1. (к маврита́нец) маўрыта́нка, -кі ж.;

2. (к мавр) ист. маўрыта́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)