ліхвя́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Чалавек, які пазычае грошы пад вельмі высокія працэнты.

|| ж. ліхвя́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. ліхвя́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліхвя́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ліхвя́р ліхвяры́
Р. ліхвяра́ ліхвяро́ў
Д. ліхвяру́ ліхвяра́м
В. ліхвяра́ ліхвяро́ў
Т. ліхвяро́м ліхвяра́мі
М. ліхвяру́ ліхвяра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ліхвя́р, -ра́ м. ростовщи́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліхвя́р, ‑а, м.

У буржуазным грамадстве — той, хто бярэ вельмі высокія, недазволеныя законам працэнты за пазычаныя грошы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліхвя́р м. (той, хто бярэ высокія працэнты за пазычаныя грошы) Wcherer m -s, -; bestchlicher Mensch (хабарнік)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ліхвя́р ’кулак’ (Яруш.), ’хто прычыняе людзям няшчасце’ (пух., Жд. 2), ’той, хто бярэ вельмі высокія, недазволеныя законам працэнты за пазычаныя грошы’ (ТСБМ), укр. лихва́р, лихвʼя́р, ст.-рус. лихварь (XVII ст.), польск. lichwiarz, в.-луж. lichwar, чэш. lichvář ’тс’, славац. lichvár ’гандляр скацінай’; серб.-харв. ли̏хвар, славен. lihvár, макед. лихвар, балг. лихва́р. Прасл. форма lixvarь, якая абыходзіць да прасл. lixva ’пазыка грошай пад працэнты’ (Слаўскі, 4, 236). Апошняе — запазычанне з гоц. leiƕva ’пазыка’, leiƕan ’пазычаць’, ст.-в.-ням. lîhan ’тс’ (Бернекер 1, 717; Фасмер, 2, 504–505; Слаўскі, 4, 233–235). Магчыма, аднак, і поўнае запазычанне з герм. *leihwarja‑ ’пазыкадаўца’ (Трубачоў, Эт. сл., 15, 99).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ростовщи́к ліхвя́р, -ра́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

lender [ˈlendə] n.

1. finance крэдыто́р

2. ліхвя́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

працэ́нтшчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто пазычае грошы пад працэнты; ліхвяр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліхвя́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да ліхвяр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)