лі́тарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лі́тарны лі́тарная лі́тарнае лі́тарныя
Р. лі́тарнага лі́тарнай
лі́тарнае		 лі́тарнага лі́тарных
Д. лі́тарнаму лі́тарнай лі́тарнаму лі́тарным
В. лі́тарны (неадуш.)
лі́тарнага (адуш.)		 лі́тарную лі́тарнае лі́тарныя (неадуш.)
лі́тарных (адуш.)
Т. лі́тарным лі́тарнай
лі́тарнаю		 лі́тарным лі́тарнымі
М. лі́тарным лі́тарнай лі́тарным лі́тарных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лі́тарны

1. бу́квенный;

~нае абазначэ́нне — бу́квенное обозначе́ние;

2. (обозначенный литерой) ли́терный;

~ная ло́жа — ли́терная ло́жа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лі́тарны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да літары, літар, уласцівы ім. Літарнае абазначэнне.

2. Абазначаны літарай, а не лічбай. Тэатральная літарная ложа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́тарны Búchstaben-;

лі́тарнае абазначэ́нне Búchstabenbezeichnung f -, Bezéichnung durch Búchstaben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лі́тара, -ы, мн. -ы, -тар, ж.

1. Знак азбукі.

2. У друкарскім наборы — металічны брусочак з рэльефным відарысам друкаванага знака (спец.).

◊

Літара ў літару — вельмі дакладна.

|| прым. лі́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лі́чбава-лі́тарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лі́чбава-лі́тарны лі́чбава-лі́тарная лі́чбава-лі́тарнае лі́чбава-лі́тарныя
Р. лі́чбава-лі́тарнага лі́чбава-лі́тарнай
лі́чбава-лі́тарнае		 лі́чбава-лі́тарнага лі́чбава-лі́тарных
Д. лі́чбава-лі́тарнаму лі́чбава-лі́тарнай лі́чбава-лі́тарнаму лі́чбава-лі́тарным
В. лі́чбава-лі́тарны (неадуш.)
лі́чбава-лі́тарнага (адуш.)		 лі́чбава-лі́тарную лі́чбава-лі́тарнае лі́чбава-лі́тарныя (неадуш.)
лі́чбава-лі́тарных (адуш.)
Т. лі́чбава-лі́тарным лі́чбава-лі́тарнай
лі́чбава-лі́тарнаю		 лі́чбава-лі́тарным лі́чбава-лі́тарнымі
М. лі́чбава-лі́тарным лі́чбава-лі́тарнай лі́чбава-лі́тарным лі́чбава-лі́тарных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бу́квенный лі́тарны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ли́терный лі́тарны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

literowy

літарны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

і́ндэкс, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Паказальнік, спіс чаго-н.

І. геаграфічных назваў.

І. імён.

2. Лічбавы (або літарны) паказчык чаго-н.

І. прамысловай вытворчасці.

І. аптовых цэн.

3. Умоўнае абазначэнне ў сістэме якой-н. класіфікацыі.

Паштовы і.

|| прым. і́ндэксны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)