магнітныя лінзы

т. 9, с. 483

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

электронныя лінзы

т. 18, кн. 1, с. 101

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лі́нза

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лі́нза лі́нзы
Р. лі́нзы лі́нз
лі́нзаў
Д. лі́нзе лі́нзам
В. лі́нзу лі́нзы
Т. лі́нзай
лі́нзаю		 лі́нзамі
М. лі́нзе лі́нзах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хруста́лік, -а, мн. -і, -аў, м.

Частка вока ў выглядзе празрыстай дваякавыпуклай лінзы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лінзападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Па форме падобны да лінзы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

astigmatic [ˌæstɪgˈmætɪk] adj. астыгматы́чны;

astigmatic lenses астыгматы́чныя лі́нзы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дыёптрыя, ‑і, ж.

Адзінка аптычнай сілы лінзы або сферычнага люстра.

[Ад грэч. dioptēr — нагляданне, вымярэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́нзавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лінзы. // Забяспечаны лінзай, лінзамі. Лінзавы тэлескоп.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́пукласць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць выпуклага. Выпукласць паверхні, вачэй, лінзы.

2. Выпуклае месца, пукатасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крышта́лік, ‑а, м.

1. Памянш. да крышталь.

2. Частка вока ў выглядзе дваякавыпуклай празрыстай лінзы, размешчанай за радужнай абалонкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)