лімані́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. лімані́т
Р. лімані́ту
Д. лімані́ту
В. лімані́т
Т. лімані́там
М. лімані́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лімані́т, -ту м., геол. лимони́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ліманіт 2/109; 4/240, 403; 6/370

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ліманіт

т. 9, с. 259

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лімані́т

(ням. Limonit, ад гр. leimon = луг, балота)

мінерал класа вокісаў і гідравокісаў гідравокіслаў цёмна-бурага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лимони́т геол. лімані́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

swamp ore [ˈswɒmpɔ:] n. min. бало́тная руда́, лімані́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)