Лі́дзіна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лі́дзіна
Р. Лі́дзіна
Д. Лі́дзіну
В. Лі́дзіна
Т. Лі́дзінам
М. Лі́дзіне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ *Ледзіна́, міёр. лідзіна ’льдзіна’ (Нар. словатв.). Да лёд (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)