ляўшу́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ляўшу́н леўшуны́
Р. леўшуна́ леўшуно́ў
Д. леўшуну́ леўшуна́м
В. леўшуна́ леўшуно́ў
Т. леўшуно́м леўшуна́мі
М. леўшуне́ леўшуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ляўшу́н (род. леўшуна́) м., разг. левша́ м. и ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ляўшу́н, леўшуна, м.

Разм. Тое, што і ляўша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ляўшу́н м. Línkshänder m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

left-hander [ˌleftˈhændə] n. ляўша́; ляўшу́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

до́ка, ‑і, м.

Абл. Умелец, знаток якой‑н. справы. Сцёпка Ляўшун у гэтых справах быў самы дока ва ўсім сяле. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

left-handed [ˌleftˈhændɪd] adj. які́ карыстаецца ў асно́ўным ле́вай руко́й;

a left-handed person ляўша́; ляўшу́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

left-hander

[,leftˈhændər]

n.

ляўша́ m. & f., ляўшу́н леўшуна́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

mańkut

м. ляўша, ляўшун;

jestem ~em — я ляўша

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

левша́ м. и ж. ляўша́, -шы́ м. и ж.; (только о мужчинах) ляўшу́н, род. леўшуна́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)