Лятучыя рыбы 6/483

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Лятучыя яшчары 1/463

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

лятучыя мышы

т. 9, с. 432

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лятучыя рыбы

т. 9, с. 432

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Лятучыя мышы 2/19, 205, 530, 588; 5/211; 6/483; 9/172; 12/45

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ляту́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ляту́чы ляту́чая ляту́чае ляту́чыя
Р. ляту́чага ляту́чай
ляту́чае		 ляту́чага ляту́чых
Д. ляту́чаму ляту́чай ляту́чаму ляту́чым
В. ляту́чы (неадуш.) ляту́чую ляту́чае ляту́чыя (неадуш.)
Т. ляту́чым ляту́чай
ляту́чаю		 ляту́чым ляту́чымі
М. ляту́чым ляту́чай ляту́чым ляту́чых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рукакры́лыя, -ых, адз. -ае, -ага, н. (спец.).

Атрад млекакормячых з прыстасаванымі для палёту пярэднімі канечнасцямі (лятучыя мышы і крыланы).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ляту́чы, -ая, -ае.

1. Здольны лятаць, насіцца ў паветры.

Лятучыя воблакі.

Лятучае насенне.

2. Здольны хутка перамяшчацца з месца на месца.

Л. атрад.

3. спец. Які хутка выпараецца, хутка праходзіць.

Лятучыя кіслоты.

Л. вірус.

4. перан. Які праводзіцца тэрмінова і хутка.

Л. сход.

Л. рэйд.

|| наз. ляту́часць, -і, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рукакры́лыя, ‑ых.

Атрад млекакормячых жывёл з прыстасаванымі для працяглага палёту пярэднімі канечнасцямі, да якога адносяцца лятучыя мышы, крыланы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ф’юмінгава́ць

‘выцягваць лятучыя рэчывы з расплаўленых шлакаў (ф'юмінгаваць што-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ф’юмінгу́ю ф’юмінгу́ем
2-я ас. ф’юмінгу́еш ф’юмінгу́еце
3-я ас. ф’юмінгу́е ф’юмінгу́юць
Прошлы час
м. ф’юмінгава́ў ф’юмінгава́лі
ж. ф’юмінгава́ла
н. ф’юмінгава́ла
Загадны лад
2-я ас. ф’юмінгу́й ф’юмінгу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ф’юмінгу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)