лясні́чы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Кіраўнік лясніцтва, спецыяліст па лясной гаспадарцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лясні́чы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. лясні́чы лясні́чыя
Р. лясні́чага лясні́чых
Д. лясні́чаму лясні́чым
В. лясні́чага лясні́чых
Т. лясні́чым лясні́чымі
М. лясні́чым лясні́чых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лясні́чы м. лесни́чий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лясні́чы, ‑ага, м.

Загадчык лясніцтва, спецыяліст па лясной гаспадарцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ляснічы

т. 9, с. 429

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лясні́чы м Förster m -s, -;

гало́ўны лясні́чы Fórstmeister m -s, -;

ста́ршы лясні́чы Óberförster m;

участко́вы лясні́чы Revíerförster [-´vi:r-] m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Лясні́чы, лясні́чый, лыснэ́чы ’загадчык лясніцтва’, ’спецыяліст па лясной гаспадарцы’ (ТСБМ, Яруш.; смарг., Сл. ПЗБ; драг., КЭС), ст.-рус. лѣсничий, укр. лісни́чий, рус. лесни́чий, польск. leśniczy ’тс’. Утворана ад ляснік: lěsьnik‑jь > lěsьničii.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падло́ўчы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. (уст.).

1. Старшы аб’ездчык, ляснічы.

2. Старшы егер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лесни́чий сущ. лясні́чы, -чага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

forester [ˈfɒrɪstə] n. лясні́к; лясні́чы; лесаво́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)