ляно́к¹ гл. лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ляно́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ляно́к
Р. Лянка́
Д. Лянку́
В. Ляно́к
Т. Лянко́м
М. Лянку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ляно́к², -нка́, м.

Рыба сямейства ласасёвых.

|| прым. лянко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ляно́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ляно́к
Р. лянку́
Д. лянку́
В. ляно́к
Т. лянко́м
М. лянку́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ляно́к I, -нку́ м., уменьш.-ласк. лено́к

ляно́к II, -нка́ м., зоол. (род форели) лено́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ляно́к, ‑нку, м.

Памянш.-ласк. да лён. З аднаго боку [сцежкі] высокае, каласістае жыта, з другога — лянок, невялікі яшчэ. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ляно́к ​2, ‑нка, м.

Прэснаводная рыба сямейства ласасёвых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лянок,

расліна.

т. 9, с. 425

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лянок,

рыба.

т. 9, с. 425

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Лянок»,

танец.

т. 9, с. 425

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)