ля́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж. (разм.).

Сцягно, мускульнае пакрыццё сцегнавой косці.

|| прым. ля́жачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ля́жка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ля́жка ля́жкі
Р. ля́жкі ля́жак
Д. ля́жцы ля́жкам
В. ля́жку ля́жкі
Т. ля́жкай
ля́жкаю		 ля́жкамі
М. ля́жцы ля́жках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ля́жка ж., разг. ля́жка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ля́жка ж., разг. ля́жка, -кі ж., сцягно́, -на ср., сцягня́к, род. сцегняка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ля́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Разм. Мясістае пакрыццё сцегнавой косці; сцягно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ля́жка ж Schénkel m -s, -; Kéule f -, -n, Schlégel m -s, -(у жывёл)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ля́жка ’сцягно’ (Гарэц., ТС; маз., хойн., КЭС). Да ля́га 1 (гл.). Гл. таксама ля́шка 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сцягно́ ср. (часть ноги) бедро́, ля́жка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

haunch [ˈhɔ:ntʃ] n.

1. бядро́, клуб; ля́жка, сцягно́

2. сцягно́, кумпя́к (у жывёліны)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

biodro

н. сцягно, клуб, ляжка, кумпяк

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)