Ляг у выразе лязом зацяць ’залажыць горла’ (Ян.), укр. ляг, ляги́, ля́гома, ля́гови ’час класціся спаць’, рус. ляг ’ляжачы стан’, польск. ląg ’вылупліванне птушанят’, чэш. leh ’ляжанне’, славац. ľah ’тс’, славен. lẹ̑g ’вылупліванне птушак’, ’адзін заход вылуплівання’. Прасл. lęgъ, якое з lęgnǫti < lęgti < legtʼi > ле́гчы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дзяля́га, -і, мн. -і, -ля́г, м. (разм., неадабр.).

Чалавек, заклапочаны толькі такімі справамі, якія прыносяць найбліжэйшую асабістую выгаду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

туля́га, -і, ДМ -у, Т -ам, м., ДМ -ля́зе, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -ля́г.

1. Чалавек, які туляецца, пазбягае сустрэч; бадзяга.

2. Баязлівец, нерашучы чалавек (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стыля́га, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ля́зе, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -ля́г.

Прадстаўнік маладзёжнай субкультуры, распаўсюджанай у СССР з канца 1940-х да пачатку 1960-х гг., які вылучаўся яркай знешнасцю, крыклівым адзеннем, асобым слэнгам, павышанай цікавасцю да замежнай музыкі і танцаў, што сурова асуджалася грамадствам (разм.).

|| прым. стыля́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гадзі́нка ж., уменьш.-ласк., разг. часо́к м., ча́сик м.;

ляж і паспі́ ~ку — ляг и поспи́ часо́к (ча́сик);

◊ пасядзе́ць ша́раю ~каю — посу́мерничать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лечь сов. ле́гчы;

ляг, отдохни́ ляж, адпачні́;

лечь в дрейф ле́гчы ў дрэйф;

отве́тственность ля́жет на вас адка́знасць ля́жа на вас;

◊

лечь на́ душу ле́гчы на душу́;

лечь в осно́ву ле́гчы ў асно́ву;

лечь костьми́ ле́гчы касця́мі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)