лю́лі

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лю́лі межд., разг. лю́ли

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лю́лі, выкл.

1. Ужываецца пры закалыхванні дзіцяці; прыпеў у песні-калыханцы.

2. Прыпеў у некаторых народных песнях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лю́лі! люлі‑люлі! — прыпеў у песні-калыханцы, ужываецца пры закалыхванні дзіцяці (Нас., ТСБМ). Укр. лю́лі, лю́лі‑лю́лі, рус. люли́, люлю́, польск. lu‑lu, lu‑li, чэш. luli, серб.-харв. љу̑, љу̏, балг. люли, лю‑лю. Выклічнік мовы дзіцяці. Параўн. падобныя літ. liū̃lia, liū̃li, лат. lul̃luo, lul̃lu, luļļu, ням. lullull, швед. lulla, а таксама ст.-інд. lṓlati ’рухаецца туды-сюды’ (Фасмер, 2, 545–546; Слаўскі, 4, 349; БЕР, 3, 578). Сюды ж лю́лінькі, лю́лічкі ’спаць’ (Нас.), люляшынкі ’тс’ (Федар. Дад.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лю́лі-лю́лі

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лю́лі-лю́лі межд., дет. бай-ба́й, ба́ю-ба́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лю́лі-лю́лечкі

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Люлі Жан

т. 9, с. 406

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лю́лі-лю́лечкі дет. ба́ю-ба́юшки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лю́ля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. лю́ля
Р. лю́лі
Д. лю́лі
В. лю́лю
Т. лю́ляй
лю́ляю
М. лю́лі

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)