Verbum

анлайнавы слоўнік

Лысая гара (Мінскае ўзв.) 7/226

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Лысая гара,

стаянка эпохі неаліту.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Лысая Гара (в., Лагойскі р-н) 9/220

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Лысая гара,

гара ў Мінскім р-не.

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Лысая гара (археал.) 5/296—297 (укл.); 6/450

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

лы́сы, -ая, -ае.

1. Які мае лысіну, з лысінай.

Лысая галава.

Лысае цяля.

2. перан. Пазбаўлены расліннасці.

Л. курган

◊

І не лыс Габрусь (разм.) — хоць бы што, нішто не дзейнічае на каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лы́сы

прыметнік, якасны

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Glátzkopf

m -(e)s, -köpfe

1) лы́сая галава́

2) лы́сы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Káhlkopf

m -(e)s, -köpfe

1) лы́сая галава́

2) лы́сы (чалавек)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

лы́сы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае лысіну, з лысінай. У пакой увайшоў лектар, нізенькі чалавек у чорным і, здавалася, цесным касцюме. Ваданосаў.

2. Які мае белую пляму на лбе (пра жывёл). Лысае цяля. Лысая кабыла.

3. перан. Разм. Пазбаўлены расліннасці, покрыва; голы. Наперадзе тырчаў лысы курган, за якім пачынаўся папар. Гартны.

•••

І не лыс (лысы) — хоць бы што, нішто не дзейнічае на каго‑н.

Чорта лысага гл. чорт.

Чорту лысаму (аддаць, пакінуць і пад.) гл. чорт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)