Лу́тава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лу́тава
Р. Лу́тава
Д. Лу́таву
В. Лу́тава
Т. Лу́тавам
М. Лу́таве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Лутава

т. 9, с. 374

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Лутава (в.) 6/443; 8/491 (к.); 10/521 (к.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Лутава Сяльцо

т. 9, с. 374

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Старое Лутава (в., Лоеўскі р-н) 4/134

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)