Лу́тава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лу́тава
Р. Лу́тава
Д. Лу́таву
В. Лу́тава
Т. Лу́тавам
М. Лу́таве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)