назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Лу́ніна | |
| Лу́ніну | |
| Лу́нінам | |
| Лу́ніне |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Лу́ніна | |
| Лу́ніну | |
| Лу́нінам | |
| Лу́ніне |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
лунь Глыбокае небяспечнае месца на балоце (
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Нядба́йла ’гультай, бестурботны чалавек’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лучаі́на ’лагчына’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ *Лібарада, ліборода ’апошняя жменя нязжатага жыта на полі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Лятва́, лётва́, летва́, лятво́ ’праца пчалы па збору мёду’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Нёха ’неахайны чалавек’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Капе́ль, капэ́ль ’вадасцёк’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)