ложь хлусня́, -ні́ ж., мана́, -ны́ ж., няпра́ўда, -ды ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ложь

Том: 17, старонка: 109.

img/17/17-109_0459_Ложь.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

ложь

Том: 17, старонка: 110.

img/17/17-110_0460_Ложь.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

лга́нне ср. ложь ж., враньё

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мана́ ж. ложь; враньё ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

открове́нный (искренний) шчы́ры; (явный) адкры́ты;

открове́нная ложь адкры́тая мана́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хлусня́ ж. враньё ср.; лганьё ср.; ложь; вра́ки мн.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

відаво́чны очеви́дный, я́вный, самоочеви́дный; ви́димый; определённый;

~ная мана́ — я́вная ложь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ілжэ́ц ’ілгун’ (Грыг.). Рус. лжец, укр. лжець. Улічваючы адзінкавасць бел. прыкладу, можна меркаваць аб уплыве рус. лжец, утворанага ад ложь (гл. ілжа) суфіксам ‑ец; параўн. ілгун.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заве́домый (известный) вядо́мы; (несомненный) безумо́ўны, я́ўны;

э́то заве́домая ложь гэ́та безумо́ўная (я́ўная) няпра́ўда (хлусня́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)