ложница

Том: 17, старонка: 107.

img/17/17-107_0445_Ложница.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

Лажніца ’спальня’, ’адпачывальня’ (Нас., Бяльк.; мсцісл., З нар. сл.), укр. ложниця, рус. ложница, ст.-польск. łożnica, чэш. ložnice, славен. lężnica ’тс’, серб.-харв. ложница ’спальня’, ’пасцель’, балг. ложница. Прасл. Іогьпіса. Да лажыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)