Verbum

анлайнавы слоўнік

Ло́еў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Ло́еў м., г.п. Ло́ев

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лоеў

т. 9, с. 337

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ло́еў м Lójeŭ i Lójeu n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Ло́ев г.п. Ло́еў, род. Ло́ева м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГЛУШЭ́Ц,

возера ў Лоеўскім р-не Гомельскай вобл., у бас. р. Дняпро, за 25 км на Пн ад г.п. Лоеў. Старычнае. Пл. 0,32 км².

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Надзе́жка ’накідка’ (лоеў., Мат. Гом.). Ад надзець ’апрануць, накінуць’ пад уплывам адзёжка ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Млы́нка ’млён’ (лоеў., Мат. Гом.). Да млын (гл.) — перанос значэння з цэлага на частку.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пупу́шка ’пупышка’ (Гарэц.; ашм., Стан.; лоеў., жытк., Мат. Гом.), пу́пушка, путных ’тс’ (Др.). Гл. пупышка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рымо́нне ’адзенне’ (Ян.), ’рыззё’ (лоеў.). Магчыма, ад рызма́нне, рызма́н (гл.), як адзе́нне, шляхам рызма́нне > рыма́нне > рымо́нне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)