ло́гава н.; ло́гвішча н. паэт. Láger n -s -, Höhlе f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

legowisko

н.

1. логвішча; лежыва;

2. пасцель

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ло́гавішча Месцазнаходжанне звяроў (БРС); бярлога для жывёл (Слаўг., Стол.). Тое ж логава (БРС), ло́гві́шча (Слаўг., Стол.), логва (Слаўг., Сміл. Шат., Шчуч.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Логава ’месца, дзе знаходзіцца воўчы вывадак’, ’паглыбленне ў зямлі, якое служыць жыллём зверу’, ’бярлога’, ’неахайныя жыллё, пасцель чалавека’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ), логыва (Бяльк.), логва (Шат.), ло́гаво (Сцяшк.), логво́, ло́гово (ТС), логва, логвіска, логавіска, логвішча, логмішча (Сл. ПЗБ, ТС, Мат. Гом., Сцяшк.), лун. лы́гвіско ’тс’ (Шатал.), логавіна (Сцяшк.), логвіна ’тс’ (лаг., Жд. 2). Укр. лігво́, логво́, лі́гвище, лого́виско, лі́гвиско, ло́гово ’тс’, рус. логово, логовище, логво, варон. ло́гва, арханг. логовина, а таксама лежбище. Усх.-слав. утварэнне. Да прасл. log‑/leg‑ > ляга́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Höhle

f -, -n

1) пячо́ра

2) бярло́г, ло́гвішча

3) дупло́ (дрэва)

4) халу́па, дзі́рка (пра жытло)

5) дупло́ (у зубе, дрэве)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ле́га 1 ’сцёс унізе бервяна, для таго каб яно добра ляжала’ (Інстр. 2), каш. lėga ’рад снапоў у застаронку’, славен. lę́ga ’ляжанне’, ’палажэнне’, ’слой, рад’, ’бэлька, кансоль’. Параўн. таксама ст.-польск. leg ’месца для ляжання’, каш. lega ’логвішча’, lėga ’месца, дзе палегла збожжа’, серб.-харв. ли̏јег, ле̑г ’лежыва’. Прасл. leg‑a < leg‑ti, lěgati ’легчы, лажыцца’ (Слаўскі, 4, 109). Параўн. таксама лёжка 2, лежа (гл.).

Ле́га 2 ’часовая падкладка, апора пад што-небудзь у форме нятоўстага бервяна, жэрдкі, лага’. Узнікла ў выніку кантамінацыі лексем лага і легар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

lair

[ler]

1.

n.

1) бярло́г -у m., ло́гава, ло́гвішча n. (зьве́ра)

2) ло́гава, прыту́лішча n. (чалаве́ка)

3) Brit. шала́ш -а́ m., за́гарадзь f. (для жывёлы)

2.

v.i.

спаць, ляжа́ць у ло́гаве

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бярлог, бярлога, логава, логавішча, кодла, котла; котлішча, логвішча, лагоўе (разм.); лагво, лагло, мярло, мярлога, лежка (абл.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

bed

[bed]

1.

n.

1) ло́жак -ка m.; пасьце́ль f.; ло́гава, ло́гвішча n. (зьвяры́нае)

2) Tech. стані́на f. (машы́ны); фунда́мэнт -а m., падму́рак -ка m.

a bed of concrete — бэто́нны падму́рак

3) дно (ракі́, мо́ра), рэ́чышча n.

4) гра́дка, гра́да f.

5) Geol. пласт -а́ m., напластава́ньне n., фарма́цыя f.

a bed of coal — пласт вугалю́

6) на́сып -у m. (чыгу́нкі), палатно́ n.

2.

v.t.

1) кла́сьці спаць, сла́ць

bed down horses with straw — падсьціла́ць ко́ням на́нач сало́му

2) уклада́ць; устаўля́ць; умуро́ўваць

3) саджа́ць, выса́джваць (на гра́дку)

4) уклада́ць пласта́мі, кла́сьці пла́зам

3.

v.i.

1) кла́сьціся спаць; начава́ць

2) утвара́ць пласт; заляга́ць

•

- go to bed

- make the bed

- put to bed

- take to one’s bed

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)