ле́й

‘грашовая адзінка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ле́й ле́і
Р. ле́я ле́яў
Д. ле́ю ле́ям
В. ле́й ле́і
Т. ле́ем ле́ямі
М. ле́і ле́ях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лей гл. лея².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лей м. (денежная единица) лей

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лей (денежная единица) лей, род. ле́я м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ле́я², -і, ж. і лей, -я, м., мн. ле́і, ле́яў.

Грашовая адзінка Румыніі і Малдовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лей

(рум. leu)

грашовая адзінка Румыніі, роўная 100 бані.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Лей ’алей’ (Мат. Гом.), лей, леі ’тс’ (калінк., Сл. паўн.-зах.), бран. лей ’тс’. Адпадзенне пачатковага а‑ пад уплывам дзеяслова ліць. Да але́й (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прывіле́я, -і, мн. -і, -ле́й, ж.

Выключнае права, ільгота.

Прывілеі ветэранам вайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліле́я, -і, мн. -і, -ле́й, ж. (паэт., уст.).

Тое, што і лілія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кнэ́лі, ‑лей; адз. няма.

Род клецак з мяснога або рыбнага фаршу. Суп з кнэлямі.

[Фр. quenelles.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)