легірава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. легірава́нне
Р. легірава́ння
Д. легірава́нню
В. легірава́нне
Т. легірава́ннем
М. легірава́нні

Іншыя варыянты: легі́раванне.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

легі́раванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. легі́раванне
Р. легі́равання
Д. легі́раванню
В. легі́раванне
Т. легі́раваннем
М. легі́раванні

Іншыя варыянты: легірава́нне.

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

легірава́нне ср., тех. леги́рование

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

легі́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. легіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Легіраванне (у металургіі) 5/454; 6/292; 10/35

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

легіраванне

т. 9, с. 183

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

леги́рование техн. легірава́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)