левыя эсэры

т. 9, с. 181

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ле́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ле́вы ле́вая ле́вае ле́выя
Р. ле́вага ле́вай
ле́вае
ле́вага ле́вых
Д. ле́ваму ле́вай ле́ваму ле́вым
В. ле́вы (неадуш.)
ле́вага (адуш.)
ле́вую ле́вае ле́выя (неадуш.)
ле́вых (адуш.)
Т. ле́вым ле́вай
ле́ваю
ле́вым ле́вымі
М. ле́вым ле́вай ле́вым ле́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ле́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ле́вы ле́вая ле́вае ле́выя
Р. ле́вага ле́вай
ле́вае
ле́вага ле́вых
Д. ле́ваму ле́вай ле́ваму ле́вым
В. ле́вы (неадуш.)
ле́вага (адуш.)
ле́вую ле́вае ле́выя (неадуш.)
ле́вых (адуш.)
Т. ле́вым ле́вай
ле́ваю
ле́вым ле́вымі
М. ле́вым ле́вай ле́вым ле́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

і́нахадзь, -і, ж.

Спосаб конскага бегу, пры якім конь адначасова выкідвае наперад і апускае то абедзве правыя, то абедзве левыя нагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уме́рана-ле́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уме́рана-ле́вы уме́рана-ле́вая уме́рана-ле́вае уме́рана-ле́выя
Р. уме́рана-ле́вага уме́рана-ле́вай
уме́рана-ле́вае
уме́рана-ле́вага уме́рана-ле́вых
Д. уме́рана-ле́ваму уме́рана-ле́вай уме́рана-ле́ваму уме́рана-ле́вым
В. уме́рана-ле́вы (неадуш.)
уме́рана-ле́вага (адуш.)
уме́рана-ле́вую уме́рана-ле́вае уме́рана-ле́выя (неадуш.)
уме́рана-ле́вых (адуш.)
Т. уме́рана-ле́вым уме́рана-ле́вай
уме́рана-ле́ваю
уме́рана-ле́вым уме́рана-ле́вымі
М. уме́рана-ле́вым уме́рана-ле́вай уме́рана-ле́вым уме́рана-ле́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ле́вая

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. ле́вая ле́выя
Р. ле́вай ле́вых
Д. ле́вай ле́вым
В. ле́вую ле́вых
Т. ле́вай
ле́ваю
ле́вымі
М. ле́вай ле́вых

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ле́вы

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. ле́вы ле́выя
Р. ле́вага ле́вых
Д. ле́ваму ле́вым
В. ле́вага ле́вых
Т. ле́вым ле́вымі
М. ле́вым ле́вых

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ле́вы, -ая, -ае.

1. Размешчаны з боку левай рукі, па левы бок.

Л. бераг.

2. Палітычна радыкальны ці больш радыкальны, чым іншыя.

Газеты левага кірунку.

3. Пабочны або незаконны ці атрыманы нелегальным шляхам (пра заробак, тавар і інш.).

Л. рэйс.

Левыя грошы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

«левыя» і «правыя»

т. 9, с. 181

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

шка́нцы, ‑аў; адз. няма.

Спец. Сярэдняя частка верхняй палубы ваеннага карабля (ад грот-мачты да юта), дзе адбываюцца ўсе афіцыйныя цырымоніі (агляды, парады, сустрэчы і пад.). Каманда выстраена на шканцах. Правыя шканцы. Левыя шканцы.

[Гал. schans.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)