лаўро́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лаўро́вы |
лаўро́вая |
лаўро́вае |
лаўро́выя |
| Р. |
лаўро́вага |
лаўро́вай лаўро́вае |
лаўро́вага |
лаўро́вых |
| Д. |
лаўро́ваму |
лаўро́вай |
лаўро́ваму |
лаўро́вым |
| В. |
лаўро́вы (неадуш.) лаўро́вага (адуш.) |
лаўро́вую |
лаўро́вае |
лаўро́выя (неадуш.) лаўро́вых (адуш.) |
| Т. |
лаўро́вым |
лаўро́вай лаўро́ваю |
лаўро́вым |
лаўро́вымі |
| М. |
лаўро́вым |
лаўро́вай |
лаўро́вым |
лаўро́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
лаўро́вы ла́вро́вый;
○ л. ліст — лавро́вый лист;
◊ л. вяно́к — ла́вровый вено́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лаўро́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да лаўру, уласцівы яму. Лаўровы куст. Лаўровы пах. // Які здабываецца з лаўру. Лаўровы алей.
2. у знач. наз. лаўро́выя, ‑ых. Сямейства паўднёвых вечназялёных раслін, да якога адносяцца лаўр, камфорнае дрэва і інш.
•••
Лаўровы ліст гл. ліст 1.
Лаўровы вянок гл. вянок.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лаўро́вы бат Lórbeer-;
лаўро́вае дрэ́ва Lórbeerbaum m -(e)s, -bäume;
лаўро́вы ліст Lórbeerblatt n -(e)s, -blätter;
лаўро́вы вяно́к Lórbeerkranz m -es, -kränze
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
лаўр, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.
1. -а. Паўднёвае вечназялёнае дрэва, пахучае лісце якога ўжыв. як прыправа.
2. -у. Драўніна гэтай расліны.
3. мн. Вянок з лісця гэтага дрэва як сімвал перамогі, узнагароды.
◊
Пажынаць лаўры — атрымліваць прызнанне сваіх дасягненняў.
Спачыць на лаўрах — задаволіцца дасягнутым.
Чужыя лаўры не даюць спакою — аб зайздрасці да чыйго-н. поспеху.
|| прым. лаўро́вы, -ая, -ае.
Л. пах.
Сямейства лаўровых (наз.). Л. вянок.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лавро́вый лаўро́вы;
лавро́вый лист лаўро́вы ліст.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спе́цыі, -цый, адз. спе́цыя, -і, ж.
Вострыя пахучыя прыправы (гарчыца, перац, лаўровы ліст і інш.).
Мяса са спецыямі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
bay leaf [ˈbeɪli:f] n. лаўро́вы ліст (прыправа)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
laurowy
лаўровы;
wieniec laurowy — лаўровы вянок;
liść laurowy — лаўровы ліст
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
bobkowy
лаўровы;
liść bobkowy — лаўровы ліст
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)