ла́сіцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ла́шуся |
ла́сімся |
| 2-я ас. |
ла́сішся |
ла́сіцеся |
| 3-я ас. |
ла́сіцца |
ла́сяцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
ла́сіўся |
ла́сіліся |
| ж. |
ла́сілася |
| н. |
ла́сілася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
ла́сься |
ла́сьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
ла́сячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ Ла́сіцца ’лашчыцца, песціцца, мілавацца, галубіцца’ (Гарэц., Др.-Падб., Нас.), ’смакаваць, каштаваць’ (Яруш.), любан. ’ласавацца’ (Нар. словатв.). Укр. ласити ’вабіць’, ласитися ’квапіцца’, рус. пск. ласить ’ліслівіць, падлізвацца’, наўг. ’жыць у раскошы’, польск. łasić się ’лашчыцца’, ’ліслівіць’. Паўн.-слав. łasili sę (Слаўскі, 5, 18–19). Да ласы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)