ла́лавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ла́лавы ла́лавая ла́лавае ла́лавыя
Р. ла́лавага ла́лавай
ла́лавае
ла́лавага ла́лавых
Д. ла́лаваму ла́лавай ла́лаваму ла́лавым
В. ла́лавы (неадуш.)
ла́лавага (адуш.)
ла́лавую ла́лавае ла́лавыя (неадуш.)
ла́лавых (адуш.)
Т. ла́лавым ла́лавай
ла́лаваю
ла́лавым ла́лавымі
М. ла́лавым ла́лавай ла́лавым ла́лавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ла́лавы уст. ла́ловый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лалу. // Упрыгожаны, аздоблены лалам. Лалавы пярсцёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаловый ла́лавы;

лаловый ка́мень ла́лавы ка́мень.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)