лака́цыя, -і, ж. (спец.).

Вызначэнне месцазнаходжання аб’екта з дапамогай лакатара.

Гукавая л.

Аптычная л.

|| прым. лакацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лака́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. лака́цыя
Р. лака́цыі
Д. лака́цыі
В. лака́цыю
Т. лака́цыяй
лака́цыяю
М. лака́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

лака́цыя ж., спец. лока́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лака́цыя, ‑і, ж.

Спец. Вызначэнне месцазнаходжання аб’екта з дапамогай лакатара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лакацыя,

вызначэнне лакатарам месцазнаходжання аб’екта.

т. 9, с. 107

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лакацыя,

здольнасць жывёл і чалавека вызначаць напрамак на крыніцу гуку.

т. 9, с. 107

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лака́цыя ж радыё Órtung f -, -en;

ультрагукава́я лака́цыя Últraschallortung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лака́цыя

(лац. locatio)

1) вызначэнне месцазнаходжання аб’екта з дапамогай лакатара;

2) здольнасць некаторых жывёл арыентавацца і шукаць корм пры дапамозе асобых органаў пачуццяў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

АПТЫ́ЧНАЯ ЛАКА́ЦЫЯ,

выяўленне аддаленых аб’ектаў, вызначэнне іх месцазнаходжання, геам. памераў і скорасці руху з дапамогай эл.-магн. хваляў аптычнага дыяпазону (10​14—10​15 Гц). Бывае пасіўная (пры ўласным выпрамяненні аб’екта) і актыўная (лазерная; пры адбіцці ад паверхні аб’екта выпрамянення лакацыйнай станцыі). Крыніца эл.-магн. выпрамянення для зандзіравання — лазер. Аптычная лакацыя адрозніваецца высокай раздзяляльнай здольнасцю (да доляў метра), высокай дакладнасцю ў вызначэнні вуглавых каардынатаў (да адзінак вуглавых секундаў) і скорасці аб’екта. Выкарыстоўваецца ў паветр. і касм. навігацыі, ваен. справе (навядзенне ракет, снарадаў), астраноміі (аптычная лакацыя планет), для даследавання стану атмасферы, дакладнага картаграфавання паверхні Зямлі, Месяца і інш.

Літ.:

Лазерная локация. М., 1984.

Я.В.Алішаў.

т. 1, с. 437

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

лока́ция лака́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)