лака́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
лака́льна лака́льней -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лака́льна-біяэкалагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лака́льна-біяэкалагі́чны лака́льна-біяэкалагі́чная лака́льна-біяэкалагі́чнае лака́льна-біяэкалагі́чныя
Р. лака́льна-біяэкалагі́чнага лака́льна-біяэкалагі́чнай
лака́льна-біяэкалагі́чнае
лака́льна-біяэкалагі́чнага лака́льна-біяэкалагі́чных
Д. лака́льна-біяэкалагі́чнаму лака́льна-біяэкалагі́чнай лака́льна-біяэкалагі́чнаму лака́льна-біяэкалагі́чным
В. лака́льна-біяэкалагі́чны (неадуш.)
лака́льна-біяэкалагі́чнага (адуш.)
лака́льна-біяэкалагі́чную лака́льна-біяэкалагі́чнае лака́льна-біяэкалагі́чныя (неадуш.)
лака́льна-біяэкалагі́чных (адуш.)
Т. лака́льна-біяэкалагі́чным лака́льна-біяэкалагі́чнай
лака́льна-біяэкалагі́чнаю
лака́льна-біяэкалагі́чным лака́льна-біяэкалагі́чнымі
М. лака́льна-біяэкалагі́чным лака́льна-біяэкалагі́чнай лака́льна-біяэкалагі́чным лака́льна-біяэкалагі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лака́льна-кампа́ктны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лака́льна-кампа́ктны лака́льна-кампа́ктная лака́льна-кампа́ктнае лака́льна-кампа́ктныя
Р. лака́льна-кампа́ктнага лака́льна-кампа́ктнай
лака́льна-кампа́ктнае
лака́льна-кампа́ктнага лака́льна-кампа́ктных
Д. лака́льна-кампа́ктнаму лака́льна-кампа́ктнай лака́льна-кампа́ктнаму лака́льна-кампа́ктным
В. лака́льна-кампа́ктны (неадуш.)
лака́льна-кампа́ктнага (адуш.)
лака́льна-кампа́ктную лака́льна-кампа́ктнае лака́льна-кампа́ктныя (неадуш.)
лака́льна-кампа́ктных (адуш.)
Т. лака́льна-кампа́ктным лака́льна-кампа́ктнай
лака́льна-кампа́ктнаю
лака́льна-кампа́ктным лака́льна-кампа́ктнымі
М. лака́льна-кампа́ктным лака́льна-кампа́ктнай лака́льна-кампа́ктным лака́льна-кампа́ктных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лака́льна-кане́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лака́льна-кане́чны лака́льна-кане́чная лака́льна-кане́чнае лака́льна-кане́чныя
Р. лака́льна-кане́чнага лака́льна-кане́чнай
лака́льна-кане́чнае
лака́льна-кане́чнага лака́льна-кане́чных
Д. лака́льна-кане́чнаму лака́льна-кане́чнай лака́льна-кане́чнаму лака́льна-кане́чным
В. лака́льна-кане́чны (неадуш.)
лака́льна-кане́чнага (адуш.)
лака́льна-кане́чную лака́льна-кане́чнае лака́льна-кане́чныя (неадуш.)
лака́льна-кане́чных (адуш.)
Т. лака́льна-кане́чным лака́льна-кане́чнай
лака́льна-кане́чнаю
лака́льна-кане́чным лака́льна-кане́чнымі
М. лака́льна-кане́чным лака́льна-кане́чнай лака́льна-кане́чным лака́льна-кане́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лака́льна-тыпалагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лака́льна-тыпалагі́чны лака́льна-тыпалагі́чная лака́льна-тыпалагі́чнае лака́льна-тыпалагі́чныя
Р. лака́льна-тыпалагі́чнага лака́льна-тыпалагі́чнай
лака́льна-тыпалагі́чнае
лака́льна-тыпалагі́чнага лака́льна-тыпалагі́чных
Д. лака́льна-тыпалагі́чнаму лака́льна-тыпалагі́чнай лака́льна-тыпалагі́чнаму лака́льна-тыпалагі́чным
В. лака́льна-тыпалагі́чны (неадуш.)
лака́льна-тыпалагі́чнага (адуш.)
лака́льна-тыпалагі́чную лака́льна-тыпалагі́чнае лака́льна-тыпалагі́чныя (неадуш.)
лака́льна-тыпалагі́чных (адуш.)
Т. лака́льна-тыпалагі́чным лака́льна-тыпалагі́чнай
лака́льна-тыпалагі́чнаю
лака́льна-тыпалагі́чным лака́льна-тыпалагі́чнымі
М. лака́льна-тыпалагі́чным лака́льна-тыпалагі́чнай лака́льна-тыпалагі́чным лака́льна-тыпалагі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

locally [ˈləʊkəli] adv.

1. паблі́зу

2. лака́льна, на ме́сцах, ме́сцамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Паскоціна ’адгароджанае месца для жывёлы’ (целях., ДАБМ, 785). Да па‑ і skot‑ > CKa^na (гл.). Аб суфіксе ‑ін‑а з лакальна-прасторавым значэннем гл. Сцяцко, Афікс. наз., 155–156.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ла́тачына ’лапік, акно чыстай вады ў зарослым возеры’ (Бяльк.). Да латах (гл.). Утворана ад латка і суф. ‑ina з лакальна-прасторавым значэннем (Сцяцко, Афікс. наз., 156).

Латачы́на ’лагчына’ (Сцяшк.). Да латакі (Фасмер, 2, 523).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Калчачэ́я ’месца, дзе збіраюцца людзі, дзе гуляюць дзеці’ (слаўг., Яшк.). Утворана з талчачэя ’тс’, фанетычная трансфармацыя, відаць, не без уплыву наступных ‑ч‑. Талчачэя, у сваю чаргу, таксама лакальна абмежаванае (слаўг.), параўн. больш шырока вядомае рус. толчея ў падобным значэнні.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ГЕАДЭЗІ́ЧНАЯ ЛІ́НІЯ ў матэматыцы і геадэзіі, крывая, якая абагульняе паняцце прамой (ці адрэзка прамой) у эўклідавай геаметрыі на выпадак прастораў больш агульнага віду. Лакальна з’яўляецца найб. кароткай сярод крывых, што злучаюць 2 зададзеныя пункты; гал. нармалі да іх з’яўляюцца нармалі да паверхні; праз кожны пункт паверхні ў кожным напрамку праходзіць адзіная геадэзічная лінія. Напр., на плоскасці геадэзічнай лініі будуць адрэзкі прамых, на сферы — вял. акружнасці, на цыліндры — вінтавыя лініі. У картаграфіі і навігацыі геадэзічная лінія мае назву артадромія.

т. 5, с. 116

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)