ла́зячы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ла́зячы ла́зячая ла́зячае ла́зячыя
Р. ла́зячага ла́зячай
ла́зячае		 ла́зячага ла́зячых
Д. ла́зячаму ла́зячай ла́зячаму ла́зячым
В. ла́зячы (неадуш.)
ла́зячага (адуш.)		 ла́зячую ла́зячае ла́зячыя (неадуш.)
ла́зячых (адуш.)
Т. ла́зячым ла́зячай
ла́зячаю		 ла́зячым ла́зячымі
М. ла́зячым ла́зячай ла́зячым ла́зячых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ла́зячы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ла́зячы ла́зячая ла́зячае ла́зячыя
Р. ла́зячага ла́зячай
ла́зячае		 ла́зячага ла́зячых
Д. ла́зячаму ла́зячай ла́зячаму ла́зячым
В. ла́зячы (неадуш.)
ла́зячага (адуш.)		 ла́зячую ла́зячае ла́зячыя (неадуш.)
ла́зячых (адуш.)
Т. ла́зячым ла́зячай
ла́зячаю		 ла́зячым ла́зячымі
М. ла́зячым ла́зячай ла́зячым ла́зячых

Кароткая форма: ла́зяча.

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ла́зячы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад лазіць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Здольны лазіць (пра расліны, сцябло якіх падымаецца ўверх, чапляючыся за што‑н. вусікамі, валаскамі або дадатковымі карэньчыкамі). Лазячае сцябло.

3. Дзеепрысл. незак. ад лазіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перала́зіць², -ла́жу, -ла́зіш, -ла́зіць; зак. (разм.).

Лазячы, пабыць усюды.

П. усе куткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прала́зіць², -а́жу, -а́зіш, -а́зіць; зак.

Правесці які-н. час лазячы.

П. увесь дзень па гарах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абла́зіць¹, -ла́жу, -ла́зіш, -ла́зіць; зак., што (разм.).

Лазячы, шукаючы каго-, што-н., пабыць усюды.

А. увесь лес.

А. усе закуткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ла́зіць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ла́жу ла́зім
2-я ас. ла́зіш ла́зіце
3-я ас. ла́зіць ла́зяць
Прошлы час
м. ла́зіў ла́зілі
ж. ла́зіла
н. ла́зіла
Загадны лад
2-я ас. ла́зь ла́зьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ла́зячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дала́зіцца, ‑лажуся, ‑лазішся, ‑лазіцца; зак.

Разм. Лазячы куды‑н., дзе‑н., дайсці да непрыемных вынікаў. Лазіў, пакуль далазіўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перала́зіць ​1, ‑лажу, ‑лазіш, ‑лазіць.

Незак. да пералезці.

перала́зіць ​2, ‑лажу, ‑лазіш, ‑лазіць; зак.

Разм. Лазячы, пабываць усюды, аблазіць усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасцяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і пасцягваць. Гуменца, крытае саломай, Ад доўгіх часаў пасівела, Салома кудламі вісела, Яе вятры параздзімалі, А трохі хлопцы пасцягалі, На стрэху лазячы, бывала. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)