назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Лагуно́ў | |
| Лагуна́м | |
| Лагуна́мі | |
| Лагуна́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Лагуно́ў | |
| Лагуна́м | |
| Лагуна́мі | |
| Лагуна́х |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
◎
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
лагу́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| лагу́на | ||
| лагу́н | ||
| лагу́не | лагу́нам | |
| лагу́ну | ||
| лагу́най лагу́наю |
лагу́намі | |
| лагу́не | лагу́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лагу́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лагу́на, ‑ы,
1. Мелкаводны валіў, аддзелены ад мора пясчанай касой.
2. Участак мора паміж каралавымі рыфамі і берагам мацерыка або востраве; ўнутраны вадаём атола.
[Іт. laguna.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лі́да
(
пясчаныя косы на беразе Адрыятычнага мора, якія аддзяляюць ад мора
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
БАР’Е́РНЫ РЫФ,
града каралавых рыфаў, выцягнутая паралельна берагу мацерыка або вострава на некаторай адлегласці ад яго, часта па краі мацерыковай водмелі. Бар’ерныя рыфы адгароджваюць ад мора мелкаводныя
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ЛАКАДЫ́ЎСКІЯ АСТРАВЫ́,
група з 27 каралавых атолаў у Аравійскім
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
лагу́н Паглыбленне, упадзіна з вадой; азярына (
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)