Кішачная палачка 1/544; 2/378; 5/612

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кі́шачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кі́шачны кі́шачная кі́шачнае кі́шачныя
Р. кі́шачнага кі́шачнай
кі́шачнае
кі́шачнага кі́шачных
Д. кі́шачнаму кі́шачнай кі́шачнаму кі́шачным
В. кі́шачны (неадуш.)
кі́шачнага (адуш.)
кі́шачную кі́шачнае кі́шачныя (неадуш.)
кі́шачных (адуш.)
Т. кі́шачным кі́шачнай
кі́шачнаю
кі́шачным кі́шачнымі
М. кі́шачным кі́шачнай кі́шачным кі́шачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́хвенна-кі́шачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́хвенна-кі́шачны по́хвенна-кі́шачная по́хвенна-кі́шачнае по́хвенна-кі́шачныя
Р. по́хвенна-кі́шачнага по́хвенна-кі́шачнай
по́хвенна-кі́шачнае
по́хвенна-кі́шачнага по́хвенна-кі́шачных
Д. по́хвенна-кі́шачнаму по́хвенна-кі́шачнай по́хвенна-кі́шачнаму по́хвенна-кі́шачным
В. по́хвенна-кі́шачны (неадуш.)
по́хвенна-кі́шачнага (адуш.)
по́хвенна-кі́шачную по́хвенна-кі́шачнае по́хвенна-кі́шачныя (неадуш.)
по́хвенна-кі́шачных (адуш.)
Т. по́хвенна-кі́шачным по́хвенна-кі́шачнай
по́хвенна-кі́шачнаю
по́хвенна-кі́шачным по́хвенна-кі́шачнымі
М. по́хвенна-кі́шачным по́хвенна-кі́шачнай по́хвенна-кі́шачным по́хвенна-кі́шачных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пузы́рна-кі́шачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пузы́рна-кі́шачны пузы́рна-кі́шачная пузы́рна-кі́шачнае пузы́рна-кі́шачныя
Р. пузы́рна-кі́шачнага пузы́рна-кі́шачнай
пузы́рна-кі́шачнае
пузы́рна-кі́шачнага пузы́рна-кі́шачных
Д. пузы́рна-кі́шачнаму пузы́рна-кі́шачнай пузы́рна-кі́шачнаму пузы́рна-кі́шачным
В. пузы́рна-кі́шачны (неадуш.)
пузы́рна-кі́шачнага (адуш.)
пузы́рна-кі́шачную пузы́рна-кі́шачнае пузы́рна-кі́шачныя (неадуш.)
пузы́рна-кі́шачных (адуш.)
Т. пузы́рна-кі́шачным пузы́рна-кі́шачнай
пузы́рна-кі́шачнаю
пузы́рна-кі́шачным пузы́рна-кі́шачнымі
М. пузы́рна-кі́шачным пузы́рна-кі́шачнай пузы́рна-кі́шачным пузы́рна-кі́шачных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

стра́ўнікава-кі́шачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стра́ўнікава-кі́шачны стра́ўнікава-кі́шачная стра́ўнікава-кі́шачнае стра́ўнікава-кі́шачныя
Р. стра́ўнікава-кі́шачнага стра́ўнікава-кі́шачнай
стра́ўнікава-кі́шачнае
стра́ўнікава-кі́шачнага стра́ўнікава-кі́шачных
Д. стра́ўнікава-кі́шачнаму стра́ўнікава-кі́шачнай стра́ўнікава-кі́шачнаму стра́ўнікава-кі́шачным
В. стра́ўнікава-кі́шачны (неадуш.)
стра́ўнікава-кі́шачнага (адуш.)
стра́ўнікава-кі́шачную стра́ўнікава-кі́шачнае стра́ўнікава-кі́шачныя (неадуш.)
стра́ўнікава-кі́шачных (адуш.)
Т. стра́ўнікава-кі́шачным стра́ўнікава-кі́шачнай
стра́ўнікава-кі́шачнаю
стра́ўнікава-кі́шачным стра́ўнікава-кі́шачнымі
М. стра́ўнікава-кі́шачным стра́ўнікава-кі́шачнай стра́ўнікава-кі́шачным стра́ўнікава-кі́шачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ко́лікі

(гр. kolike = кішачная хвароба)

рэзкі, востры боль, што ўзнікае пераважна пры захворваннях органаў стрававальнай сістэмы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хале́ра

(лац. cholera < гр. cholera, ад chole = жоўць)

вострая інфекцыйная кішачная хвароба, якая суправаджаецца рвотай, паносам; узбуджальнікі — вібрыёны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

БАРТАЛІНІ́Т,

запаленне барталінавых залоз пераддзвер’я похвы ў жанчын. Узбуджальнікі барталініта — ганакокі і стафілакокі, часам стрэптакокі, кішачная палачка, трыхаманады і інш. Пачынаецца з запалення вывадной пратокі залозы (ацёк, гіперэмія, інфільтрацыя). Калі захворванне не лечаць, утвараецца абсцэс, які можа самаадвольна прарваць. Пры ўтварэнні новых абсцэсаў хвароба пераходзіць у хранічную форму. Найчасцей барталініт развіваецца з аднаго боку, бывае двухбаковы. Лячэнне: антыбактэрыяльная тэрапія, мясцова холад; пры нагнаенні і абсцэсах — разразанне, пры частых абвастрэннях — хірург. выдаленне залозы.

І.У.Дуда.

т. 2, с. 319

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АРГАНАГЕНЕ́З

(ад грэч. organon прылада, інструмент + ...генез),

утварэнне зачаткаў органаў і іх дыферэнцыроўка ў анта- або філагенез шматклетачных арганізмаў. Амаль ва ўсіх жывёл зародак мае 3 зародкавыя лісткі: эктадэрму, мезадэрму і энтадэрму. У пазваночных з эктадэрмы ўзнікаюць зачаткі ц. н. с., органаў пачуццяў, покрываў, з мезадэрмы — шкілета, мускулатуры, крывяноснай сістэмы, палавых органаў і органаў выдзялення, з эктадэрмы — кішачная трубка, з якой потым утвараюцца зачаткі печані, падстраўнікавай залозы, органаў дыхання. Антагенетычны арганагенез да пэўнай ступені ўзнаўляе філагенетычны. У раслін арганагенез — гэта фарміраванне і развіццё асн. органаў (кораня, сцябла, лісця, кветак) у працэсе антагенезу з мерыстэмы.

т. 1, с. 459

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)