кіта́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кіта́ец кіта́йцы
Р. кіта́йца кіта́йцаў
Д. кіта́йцу кіта́йцам
В. кіта́йца кіта́йцаў
Т. кіта́йцам кіта́йцамі
М. кіта́йцу кіта́йцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кіта́ец,

гл. кітайцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіта́ец м Chinése [çi- i ki-] m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кита́ец кіта́ец, -та́йца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Chińczyk

м. кітаец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кіта́йцы, ‑аў; адз. кітаец, ‑тайца, м.; кітаянка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. кітаянкі, ‑нак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Кітая.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Chinese​1 [tʃaɪˈni:z] n.

1. кіта́ец; кітая́нка;

the Chinese кіта́йцы

2. кіта́йская мо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Chinése

m -n, -n кіта́ец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Chinaman

[ˈtʃaɪnəmən]

n., pl. -men

1) кіта́ец -йца m. (у абра́зьлівым ужы́тку)

2) асо́ба кіта́йскага пахо́джаньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Chinese

[,tʃaɪˈni:z]

1.

n.

1) кіта́ец -йца m., кіта́йка f.

2) кіта́йская мо́ва

2.

adj.

кіта́йскі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)