Verbum

анлайнавы слоўнік

Кі́сці ₁ ’кутасы’ (Сл. паўн.-зах.). Гл. кісці ₂.

Кі́сці ₂ ’суквецці’ (Сцяшк.). Гл. кіста.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кі́сць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перадпле́чча, -а, мн. -ы, -аў н.

Частка рукі ад локця да кісці.

|| прым. перадплечавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запя́сце, -я, мн. -і, -яў, н.

Частка кісці рукі паміж перадплеччам і пясцю.

|| прым. запя́сцевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

forearm [ˈfɔ:rɑ:m] n. перадпле́чча; рука́ (ад локця да кісці)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дало́нь, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Унутраны бок кісці рукі.

Закрыць твар далонямі.

|| памянш. дало́нька, -і, ДМ -ньцы, мн. -і, -нек.

|| прым. дало́невы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запя́сце, ‑я, н.

Частка кісці рукі паміж перадплеччам і пясцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згіна́льнік, ‑а, м.

Мышца, якая згінае суставы. Згінальнік кісці. Згінальнік пальца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кі́сцевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кісці (у 1 знач.). Кісцевы сустаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́ручы, ‑аў; адз. няма.

1. Гіст. Частка брані або лат, якая ахоўвала рукі ад локця да кісці.

2. Парчовыя нарукаўнікі ў адзежы свяшчэннаслужыцеляў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)