кісло́тныя дажджы́

т. 8, с. 293

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кісло́тныя фарбава́льнікі

т. 8, с. 293

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кісло́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кісло́тны кісло́тная кісло́тнае кісло́тныя
Р. кісло́тнага кісло́тнай
кісло́тнае		 кісло́тнага кісло́тных
Д. кісло́тнаму кісло́тнай кісло́тнаму кісло́тным
В. кісло́тны (неадуш.)
кісло́тнага (адуш.)		 кісло́тную кісло́тнае кісло́тныя (неадуш.)
кісло́тных (адуш.)
Т. кісло́тным кісло́тнай
кісло́тнаю		 кісло́тным кісло́тнымі
М. кісло́тным кісло́тнай кісло́тным кісло́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шчо́лачна-кісло́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчо́лачна-кісло́тны шчо́лачна-кісло́тная шчо́лачна-кісло́тнае шчо́лачна-кісло́тныя
Р. шчо́лачна-кісло́тнага шчо́лачна-кісло́тнай
шчо́лачна-кісло́тнае		 шчо́лачна-кісло́тнага шчо́лачна-кісло́тных
Д. шчо́лачна-кісло́тнаму шчо́лачна-кісло́тнай шчо́лачна-кісло́тнаму шчо́лачна-кісло́тным
В. шчо́лачна-кісло́тны (неадуш.)
шчо́лачна-кісло́тнага (адуш.)		 шчо́лачна-кісло́тную шчо́лачна-кісло́тнае шчо́лачна-кісло́тныя (неадуш.)
шчо́лачна-кісло́тных (адуш.)
Т. шчо́лачна-кісло́тным шчо́лачна-кісло́тнай
шчо́лачна-кісло́тнаю		 шчо́лачна-кісло́тным шчо́лачна-кісло́тнымі
М. шчо́лачна-кісло́тным шчо́лачна-кісло́тнай шчо́лачна-кісло́тным шчо́лачна-кісло́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

осно́вный​I хим. асно́ўны;

протра́вы осно́вные и кисло́тные пратра́вы асно́ўныя і кісло́тныя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

acidic

[əˈsɪdɪk]

adj.

1) кісло́тны

acidic ions — кісло́тныя іёны

2) кі́слы

acidic rock — кіслая паро́да

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

амфатэ́рнасць

(ад гр amphoteros = двухбаковы)

здольнасць некаторых рэчываў у залежнасці ад умоў праяўляць або кіслотныя, або асноўныя ўласцівасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

БАРБІТУ́РАВАЯ КІСЛАТА́,

маланілмачавіна, гетэрацыклічнае арганічнае рэчыва, C4H4N2O3, мал. м. 128,10. Бясколерныя крышталі, tпл 248 °C (з раскладаннем). Кіслотныя ўласцівасці абумоўлены таўтамерыяй. Сінтэзуюць з мачавіны і малонавай кіслаты.

Вытворныя барбітуравай кіслаты, што маюць алкільныя, цыклаалкільныя, арыльныя замяшчальнікі, наз. барбітуратамі. Яны прыгнечваюць ц. н. с., выкарыстоўваюцца як снатворныя, процісутаргавыя і наркатычныя сродкі. Пры працяглым ужыванні барбітуратаў арганізм прывыкае да іх; вял. дозы — смяротныя.

т. 2, с. 305

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АГРЭСІ́ЎНАСЦЬ ВАДЫ́,

здольнасць вады разбураць металы, бетон і інш. матэрыялы ў выніку ўздзеяння растворанымі ў ёй солямі або газамі. Асабліва высокая ў вады, якая мае солі амонію, саляную, серную і інш. кіслоты. Павышанай агрэсіўнасцю валодаюць неачышчаныя сцёкавыя воды, воды, забруджаныя змытымі з палёў хім. ўгнаеннямі, атмасферная вільгаць, насычаная злучэннямі азоту, серы і інш. кіслотаўтваральных элементаў («кіслотныя дажджы»), Высокаагрэсіўныя воды неспрыяльныя і нават згубныя для існавання многіх арганізмаў.

т. 1, с. 87

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

АКСІ́ДЫ,

вокіслы, злучэнні хімічных элементаў з кіслародам. Солеўтваральныя аксіды ўзаемадзейнічаюць з вадой; падзяляюцца на асноўныя (напр., Na2O, CaO, FeO), кіслотныя (напр., CO2, P2O5, SO3) і амфатэрныя (напр., ZnO, Al2O3). Да нясолеўтваральных аксідаў належаць CO, NO. Атрымліваюць акісленнем ці тэрмічным раскладаннем адпаведных гідраксідаў або соляў. Пашыраны ў прыродзе: аксід вадароду (вада) стварае гідрасферу, гал. саст. частка горных парод — аксід крэмнію, аксід алюмінію, жалеза і інш. Аксіды ўтвараюць руды — асн. форму метал. карысных выкапняў.

т. 1, с. 206

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)