Verbum

анлайнавы слоўнік

кіры́ліца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кіры́ліца, -ы, ж.

Адна з дзвюх стараславянскіх азбук, якая лягла ў аснову рускага, беларускага, украінскага і іншых алфавітаў.

К. і глаголіца.

|| прым. кіры́ліцкі, -ая, -ае і кіры́лічны, -ая, -ае.

Кірыліцкае пісьмо.

Кірылічныя пісьмовыя помнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кіры́ліца ж. (азбука) кири́ллица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кіры́ліца, ‑ы, ж.

Адна з дзвюх стараславянскіх азбук, якая лягла ў аснову рускага, беларускага, украінскага і іншых алфавітаў.

[Ад імя славянскага асветніка 9 ст. Кірылы, які склаў гэту азбуку.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіры́ліца

т. 8, с. 287

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кіры́ліца ж лінгв kyríllische Schrift

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

кири́ллица лингв. кіры́ліца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Cyrillic [səˈrɪlɪk] n. кіры́ліца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cyrillic [səˈrɪlɪk] adj. кіры́ліцкі;

the Cyrillic alphabet кіры́ліца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

cyrylica

ж. лінгв. кірыліца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)