кіру́ючы, -ая, -ае.

1. Такі, якому належыць кіраўніцтва (у 1 знач.), які кіруе, дае прынцыповыя ўказанні.

К. цэнтр.

2. Такі, якім трэба кіравацца.

Кіруючыя ўказанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кіру́ючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кіру́ючы кіру́ючая кіру́ючае кіру́ючыя
Р. кіру́ючага кіру́ючай
кіру́ючае		 кіру́ючага кіру́ючых
Д. кіру́ючаму кіру́ючай кіру́ючаму кіру́ючым
В. кіру́ючы (неадуш.)
кіру́ючага (адуш.)		 кіру́ючую кіру́ючае кіру́ючыя (неадуш.)
кіру́ючых (адуш.)
Т. кіру́ючым кіру́ючай
кіру́ючаю		 кіру́ючым кіру́ючымі
М. кіру́ючым кіру́ючай кіру́ючым кіру́ючых

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кіру́ючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кіру́ючы кіру́ючая кіру́ючае кіру́ючыя
Р. кіру́ючага кіру́ючай
кіру́ючае		 кіру́ючага кіру́ючых
Д. кіру́ючаму кіру́ючай кіру́ючаму кіру́ючым
В. кіру́ючы (неадуш.)
кіру́ючага (адуш.)		 кіру́ючую кіру́ючае кіру́ючыя (неадуш.)
кіру́ючых (адуш.)
Т. кіру́ючым кіру́ючай
кіру́ючаю		 кіру́ючым кіру́ючымі
М. кіру́ючым кіру́ючай кіру́ючым кіру́ючых

Кароткая форма: кіру́юча.

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кіру́ючы

1. прич. (редко) руководя́щий;

2. в знач. прил. руководя́щий; пра́вящий;

~чыя ўказа́нні — руководя́щие указа́ния;

~чая ро́ля — руководя́щая роль;

3. деепр. руководя́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кіру́ючы,

1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад кіраваць.

2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Такі, якому належыць кіраўніцтва (у 1 знач.). Кіруючы арган.

3. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Які з’яўляецца кіраўніцтвам да дзеяння. Кіруючыя ўказанні.

4. Дзеепрысл. незак. ад кіраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіру́ючы кніжн. führend, léitend; lénkend; regíerend; máßgebend; Leit-; ríchtungsgebend;

кіру́ючы рабо́тнік Léiter m -s, -;

кіру́ючы пры́нцып Léitsatz m -es, -sätze;

кіру́ючая паса́да, кіру́ючая рабо́та éine léitende Stéllung;

кіру́ючыя о́рганы die léitenden Orgáne;

быць на кіру́ючай паса́дзе éine léitende Tätigkeit áus¦üben;

прызна́чыць на кіру́ючую паса́ду j-m éine léitende Fúnktion übertrágen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

guiding [ˈgaɪdɪŋ] adj. кіру́ючы;

a guiding principle кіру́ючы пры́нцып

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дырэкто́рыя, -і, ж. (гіст.).

Кіруючы орган у Францыі ў час Французскай буржуазнай рэвалюцыі 1795—1799 гг.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагаспада́рыць, -ру, -рыш, -рыць; зак. (разм.).

Кіруючы гаспадаркай, дасягнуць чаго-н.

Без добрай зямлі не нагаспадарыш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

руководя́щий кіру́ючы;

руководя́щие о́рганы кіру́ючыя о́рганы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)