Кірпі́ч ’цэгла’ (Бяльк.). Праз рус. кирпич з тат. керпич ’цэгла, сырэц’ (Шанскі, 2, 136).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кірпіч Г. А. 2/219; 5/591; 8/227, 229, 230; 11/330

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Кірпі́чны ’карычневы’ (Мат. Гом.). Гл. кірпіч.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кірпічы́на ’цагліна’ (Сл. паўн.-зах., Нар. словатв.). Гл. кірпіч.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кірпі́чча ’цэгла’ (Касп., Мат. Гом., З нар. сл.). Гл. кірпіч.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)