кіро́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кіро́ўны кіро́ўная кіро́ўнае кіро́ўныя
Р. кіро́ўнага кіро́ўнай
кіро́ўнае		 кіро́ўнага кіро́ўных
Д. кіро́ўнаму кіро́ўнай кіро́ўнаму кіро́ўным
В. кіро́ўны (неадуш.) кіро́ўную кіро́ўнае кіро́ўныя (неадуш.)
Т. кіро́ўным кіро́ўнай
кіро́ўнаю		 кіро́ўным кіро́ўнымі
М. кіро́ўным кіро́ўнай кіро́ўным кіро́ўных

Крыніцы: prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кіро́ўны führend, léitend, regíerend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Кіроўны снарад 5/591 (іл.); 9/621

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

zwierzchni

вышэйшы; галоўны; кіроўны;

władza ~a — вышэйшая ўлада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дырыжа́бль

(фр. dirigeable = літар. кіроўны)

паветраплавальны апарат сігарападобнай абцякаемай абцякальнай формы з авіяцыйным рухавіком і корпусам, напоўненым газам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эксітро́н

(ад лац. excitare = узбуджаць + -трон)

кіроўны ртутны вентыль з аднаразовым запальваннем катоднай плямы, якое падтрымліваецца дзяжурнымі анодамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дырэ́кцыя

(лац. directio = напрамак)

кіроўны орган прадпрыемства, установы на чале з дырэктарам.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

dyspozycyjny

1. кіруючы; кіроўны;

ośrodek dyspozycyjny — цэнтр кіравання;

2. які ёсць у распараджэнні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kierowniczy

kierownicz|y

кіруючы; кіроўны;

~e stanowisko — кіруючая пасада; пасада кіраўніка;

układ ~y — сістэма кіравання

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адміністра́цыя

(лац. administratio = кіраванне)

1) кіроўны орган прадпрыемства, установы, арганізацыі, які нясе адказнасць за іх дзейнасць (напр. а. фабрыкі);

2) органы выканаўчай улады дзяржавы; урадавы апарат;

3) адказныя распарадчыкі (напр. а. выстаўкі).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)