кіраўні́ца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кіраўні́ца кіраўні́цы
Р. кіраўні́цы кіраўні́ц
Д. кіраўні́цы кіраўні́цам
В. кіраўні́цу кіраўні́ц
Т. кіраўні́цай
кіраўні́цаю		 кіраўні́цамі
М. кіраўні́цы кіраўні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кіраўні́ца ж. руководи́тельница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кіраўні́ца, ‑ы, ж.

Жан. да кіраўнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіраўні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Асоба, якая кіруе кім-, чым-н.

К. вытворчага аб’яднання.

|| ж. кіраўні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. кіраўні́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

настая́цельніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Кіраўніца жаночага праваслаўнага або каталіцкага манастыра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

руководи́тельница кіраўні́ца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

schoolmistress

[ˈsku:l,mɪstrəs]

n.

наста́ўніца f., кіраўні́ца шко́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zarządczyni

ж. кіраўніца; загадчыца; адміністратарка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ігу́мення

(гр. hegoumeni = кіраўніца)

настаяцельніца праваслаўнага жаночага манастыра.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

wychowawczyni

ж. выхавацелька, выхавальніца;

wychowawczyni klasowa — класная кіраўніца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)