кіпары́с, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Паўднёвае вечназялёнае хвойнае дрэва сямейства кіпарысавых.

2. -у. Драўніна гэтай расліны.

Зроблены з кіпарысу.

|| прым. кіпары́савы, -ая, -ае і кіпары́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кіпары́с

‘драўніна’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кіпары́с
Р. кіпары́су
Д. кіпары́су
В. кіпары́с
Т. кіпары́сам
М. кіпары́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кіпары́с

‘дрэва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кіпары́с кіпары́сы
Р. кіпары́са кіпары́саў
Д. кіпары́су кіпары́сам
В. кіпары́с кіпары́сы
Т. кіпары́сам кіпары́самі
М. кіпары́се кіпары́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кіпары́с, -са, (о древесине и собир.) -су м. кипари́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кіпары́с, ‑а, м.

Паўднёвае хвойнае вечназялёнае дрэва сямейства кіпарысавых.

[Грэч. kyparissos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіпары́с

т. 8, с. 271

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кіпары́с м бат Zyprésse f -, -n;

кіпары́савы гай Zypréssenhain m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кіпары́с

(гр. kyparissos)

вечназялёнае хвойнае дрэва сям. кіпарысавых, пашыранае ва ўмерана цёплых зонах Еўразіі, Паўн. Амерыкі, Паўн. Афрыкі; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўнае.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

летні кіпарыс

т. 9, с. 223

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

cypress [ˈsaɪprəs] n. bot. кіпары́с

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)