Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кіндзю́к, -ка́м., разг.
1. желу́док;
2.кул. рубе́ц, рубцы́мн.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кіндзю́к, ‑а, м.
Разм. Страўнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Кіндзю́к ’страўнік’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., Чач., Янк. II, Шат., Мядзв., Касп., Сержп. Грам., Сцяшк., Мат. Гом., Маш., Мат. АС, Жд. 3, Бяльк.), ’начынены кашай або мясам страўнік’ (Сл. паўн.-зах., Нік. Очерки, Нар. словатв., Маш., Шн., Малч.). Гл. кендзюх. Укр.кендюх. Польск.kindziuk запазычанне з беларускай або ўкраінскай мовы. Першакрыніца тур.kindik ’пуп’ (Супрун, Тюркизмы, 76–77; ЕСУМ, 2, 423).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кундзю́к ’кіндзюк’ (Нар. лекс., Жыв. сл., Маш., Сцяшк.). Да кіндзюк (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Кіру́х ’страўнік жывёлы, кіндзюк’ (Нар. лекс., Вешт.). Магчыма, кантамінацыя кіндзюк і курдзюк (> курюкжурук).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
tripe[traɪp]n.
1. рубе́ц (у кулінарыі), кіндзю́к
2.infml лухта́, дрэнь;
publish tripe друкава́ць халту́ру
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
tripe
[traɪp]
n.
кіндзю́к -а́, рубе́ц -ца́, трыбу́х -а́m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
◎ Клундзю́к ’страўнік, начынены мясам’ (гл. кіндзюк) (Сл. паўн.-зах.). Параўн. літ.skilandziukas ’тс’ (Сл. паўн.-зах., 2, 480), ’тоўсты, брухаты’ (параўн. таксама кіндзюк) (З нар. сл.), ’сляпая кішка ў кабана’ (Нар. сл.). Кантамінацыя кіндзюк і клунак.