кілі́шак, -шка, мн. -шкі, -шкаў, м.

Шкляная чарка на ножцы.

Поўны к.

|| прым. кілі́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кілі́шак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кілі́шак кілі́шкі
Р. кілі́шка кілі́шкаў
Д. кілі́шку кілі́шкам
В. кілі́шак кілі́шкі
Т. кілі́шкам кілі́шкамі
М. кілі́шку кілі́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кілі́шак, -шка м. рю́мка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кілі́шак, ‑шка, м.

Невялікая шкляная пасудзіна на ножцы; чарка. Хрустальны кілішак. // Колькасць напітку, што можа змясціцца ў такой пасудзіне. Выпіць кілішак гарэлкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кілі́шак м Schnápsglas n -es, -gläser, kléines Wéinglas

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Кілі́шак ’чарка’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., Касп., Шат., Жыв. сл., КЭС, лаг., Сцяшк.). Параўн. келішак (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рю́мка ж. ча́рка, -кі ж., кілі́шак, -шка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Кіляшо́к ’кілішак, невялікая чарка’ (Бяльк.). Гл. кілішак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nightcap [ˈnaɪtkæp] n.

1. шкля́нка/кілі́шак (спіртнога) пе́рад сном

2. начны́ каўпа́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Кілі́х ’кілішак’ (Нар. словатв.). Гл. келіх.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)