кі́еўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кі́еўскі кі́еўская кі́еўскае кі́еўскія
Р. кі́еўскага кі́еўскай
кі́еўскае		 кі́еўскага кі́еўскіх
Д. кі́еўскаму кі́еўскай кі́еўскаму кі́еўскім
В. кі́еўскі (неадуш.)
кі́еўскага (адуш.)		 кі́еўскую кі́еўскае кі́еўскія (неадуш.)
кі́еўскіх (адуш.)
Т. кі́еўскім кі́еўскай
кі́еўскаю		 кі́еўскім кі́еўскімі
М. кі́еўскім кі́еўскай кі́еўскім кі́еўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

по́лацка-кі́еўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. по́лацка-кі́еўскі по́лацка-кі́еўская по́лацка-кі́еўскае по́лацка-кі́еўскія
Р. по́лацка-кі́еўскага по́лацка-кі́еўскай
по́лацка-кі́еўскае		 по́лацка-кі́еўскага по́лацка-кі́еўскіх
Д. по́лацка-кі́еўскаму по́лацка-кі́еўскай по́лацка-кі́еўскаму по́лацка-кі́еўскім
В. по́лацка-кі́еўскі (неадуш.)
по́лацка-кі́еўскага (адуш.)		 по́лацка-кі́еўскую по́лацка-кі́еўскае по́лацка-кі́еўскія (неадуш.)
по́лацка-кі́еўскіх (адуш.)
Т. по́лацка-кі́еўскім по́лацка-кі́еўскай
по́лацка-кі́еўскаю		 по́лацка-кі́еўскім по́лацка-кі́еўскімі
М. по́лацка-кі́еўскім по́лацка-кі́еўскай по́лацка-кі́еўскім по́лацка-кі́еўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Кі́еўскі ле́тапіс

т. 8, с. 254

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Кі́еўскі нацыяна́льны універсітэ́т

т. 8, с. 255

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Кі́еўскі Сафі́йскі сабо́р

т. 8, с. 255

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ки́евский кі́еўскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіно́псіс, ‑а, ж.

1. Гіст. Зборнік звестак, нататак і пад. па якому‑н. пытанню. «Кіеўскі сінопсіс» 1674 г.

2. Кніжн. уст. Звод розных поглядаў па якому‑н. пытанню.

[Ад грэч. synopsis — агляд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Арнау́тка ’гатунак пшаніцы, Triticum durum’. Рус. арнау́тка, укр. арнау́тка, арнаву́тка ’тс’, польск. arnautka ’тс’, ’грэчка’, рус. grâu arnăút ’тс’, тур. arnaut darisi ’гатунак проса’. Беларускае з рускай; у рускай з турэцкай ці ўкраінскай (< малд. < тур. — Краўчук, ВЯ, 1968, 4, 122 па Раговічу (1873)). Першаснае значэнне слова арнаут ’албанец’ (< тур. arna(v)ut < грэч. ἀρναβίτης < ἀρβανίτης), адкуль ’албанскі гатунак збожжа’. У рускіх гаворках захоўваецца і арнау́т ’басурман’. У Мінску (канец 1960‑х гадоў) нейкі час бытавала назва хлеба арнау́т (кіеўскі арнаут) < укр. арнаут. Фасмер, 1, 88.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

АНДРЫЯ́ШАЎ Аляксандр Міхайлавіч

(1.9.1863, Чарнігаў — 1939),

украінскі гісторык. Скончыў Кіеўскі ун-т (1886). Працаваў у архівах Львова, Кіева, Рэвеля, Рыгі, Пецярбурга, супрацоўнічаў з Кіеўскай археагр. камісіяй. Даследаваў гісторыю ўкр. зямель феад. перыяду («Нарыс гісторыі Валынскай зямлі да канца XIV ст.», 1887; «Нарыс гісторыі каланізацыі Пераяслаўскай зямлі да пачатку XVI стагоддзя», 1931).

т. 1, с. 359

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БРАЧЫСЛА́Ў,

князь ізяслаўскі (заслаўскі) і лагожскі (лагойскі) у 12 ст. Сын полацкага кн. Давыда Усяславіча ці кн. Рагвалода Усяславіча. Упамінаецца ў летапісах пад 1127, калі вял. кіеўскі кн. Мсціслаў Уладзіміравіч арганізаваў буйны ваенны паход на Полацкую зямлю. Войска Брачыслава было акружана пад Лагожскам, а ён зняволены сваім шваграм кн. Ізяславам Мсціславічам.

Г.В.Штыхаў.

т. 3, с. 254

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)