Кіданні лёгкаатлетычныя 5/557; 6/346

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кіда́нні лёгкаатлеты́чныя

т. 8, с. 248

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гарпу́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па кіданні гарпуна.

|| прым. гарпу́ншчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кі́данне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кі́данне
Р. кі́дання
Д. кі́данню
В. кі́данне
Т. кі́даннем
М. кі́данні

Іншыя варыянты: кіда́нне.

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кіда́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. кіда́нне
Р. кіда́ння
Д. кіда́нню
В. кіда́нне
Т. кіда́ннем
М. кіда́нні

Іншыя варыянты: кі́данне.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бумера́нг, -а, мн. -і, -аў, м.

Кідальная прылада ў выглядзе сагнутай палкі, пласціны, якая пры ўмелым кіданні апісвае дугу і вяртаецца да таго, хто кідаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пракіда́ць (памыліцца пра кіданні) danébenwerfen* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Кідзе́ль ’аб хуткім кіданні’ (Нас., Сл. паўн.-зах., Янк. II). Параўн. ківель (гл.). Да кідаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́йма, ви́jма ’лішак асновы ў шырыню пры кіданні ў ніт і бёрда (вынік памылкі)’ (Влад.), вы́ма ’тс’ (Шатал.). Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад выйма́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

медыцынбо́л

(англ. medicine ball = лячэбны мяч)

скураны мяч з мяккай набіўкай для практыкаванняў у штурханні і кіданні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)