Кушняры́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кушняры́
Р. Кушняро́ў
Д. Кушняра́м
В. Кушняры́
Т. Кушняра́мі
М. Кушняра́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Кушняры 10/162, 167

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Кушняры (в.) 5/39 (к.); 6/228—229

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

кушне́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кушне́р кушняры́
Р. кушняра́ кушняро́ў
Д. кушняру́ кушняра́м
В. кушняра́ кушняро́ў
Т. кушняро́м кушняра́мі
М. кушняру́ кушняра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)