кушне́р, -няра́, мн. -няры́, -няро́ў, м.

Майстар, які вырабляе шкуры пушных жывёл на футра.

|| ж. кушне́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. кушне́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кушне́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кушне́р кушняры́
Р. кушняра́ кушняро́ў
Д. кушняру́ кушняра́м
В. кушняра́ кушняро́ў
Т. кушняро́м кушняра́мі
М. кушняру́ кушняра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кушне́р, -няра́ м. меховщи́к, скорня́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кушне́р, ‑няра, м.

Рамеснік, які вырабляе шкуры на футра і шые з футра.

[Польск. kuśnierz з ням.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кушне́р м

1. (рамеснік, які вырабляе шкуры на футра) Kürschner m -s, -;

2. (гандляр) Pélzhändler m -s, -, Ráuchwarenhändler m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кушне́р

(ст.-польск; kusznierz, ад с.-в.-ням. kürsenaere)

рамеснік, які вырабляе шкуры на футра і шые з футра.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ку́шнер ’рамеснік, які вырабляе шкуры на футра і шые з футра’ (ТСБМ, Нас., Сл. паўн.-зах., КЭС, лаг., Грыг., Гарэц.). Ст.-бел. кушнеръ ’кушнер’ (з 1486 г.) запазычанне праз польск. kusznierz ’кушнер’ з с.-в.-ням. kürsenaere ’тс’ (Булыка, Запазыч., 183; параўн. Слаўскі, 3, 437–438).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кушнер Васіль Фёдаравіч

т. 9, с. 66

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Кушнер Юрый Захаравіч

т. 9, с. 67

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

скорня́к кушне́р, -няра́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)